Her dağın bir dumanı, her dağın bir kurdu var,
Herkesin bir yarası, herkesin bir derdi var.
Herkesin bir vatanı, herkesin bir yurdu var,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Gönlümün tavanına döşesen de kiremit,
Bizimle şaha kalkar, Mısır’daki piramit.
Ne Isparta çaredir, ne Muğla nede Edremit,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Toynakları kırılmış, Atalarla kervan geçti,
Gönlümden çok Leylalar, Hürremler, sultan geçti.
Leyli feryatlar çarptı, bir ömür zaman geçti,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Sana yazılmış böyle nice şiir duyarsın,
Beni de deli dolu bir âşığın sayarsın.
Ettiğin yemininden bir gün dönüp cayarsın,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Gel gönlüm, gel yüreğim, gönlümde bayram olsun,
Öyle bir tövbe et ki Mevlânâ hayran olsun.
Bir canım var, al işte, uğrunda kurban olsun,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Duysun Mecnun, Keremler; duysun Tahir sesimi,
Dizlerinin dibinde vereyim nefesimi.
Yazdığım bu şiire hayran kalsın Nesîmî,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Sevenlerde ayrı dert, gidenlerde bin hüzün,
Ağlamasın gözlerin, ağlamasın gül yüzün.
Benimle dolsun Gönül, hem gecen hem gündüzün,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Başkentin ortasında bir ışık yaktığımda,
Gözlerimi kırpmadan gözüne baktığımda,
Can vermiş düşlerimle yeniden kalktığımda,
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Gel, ey şehir, yak beni, külümle barışayım,
Ben seni sevdikçe ben kendimle yarışayım.
Seni sevdim dedikçe hicrana Karışayım
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Sürgün olmuş yıllara takılmış da hasretin
Bir kandil gibi yanar, gözlerimde gurbetin,
Her seherde göçerken göğsümdeki hicretin.
Kabuk tutmuş kalbimde sızlayan yaram sensin,
Benim yurdum başkentim, yuvam, Ankaram sensin.
Harun Yıldırım
