Dünya nehir, insan damla
Akan
bilir, akan bilir
Hayatın
yokuşlarını,
Çıkan
bilir, çıkan bilir
Derin
hicran yarasını
Gönlün
fahiş kirasını
Muhabbetin
çırasını
Yakan
bilir, yakan bilir
Önüne
bakar, yürürsün
Umudun
yoksa çürürsün
Baktığın
kadar görürsün
Bakan
bilir, bakan bilir
Herkese
verilir payı
Bitir
artık bu kavgayı
Alnımızdaki
damgayı
Çakan
bilir, çakan bilir
Bekleme
dost vefasını
Sür
hayatın sefasını!
Bu
dünyanın cefasını,
Çeken
bilir, çeken bilir
Silersin
kalbin pasını,
Çekersin
hasret yasını
Ömrün
çorak tarlasını,
Eken
bilir, eken bilir
Bu
dünyanın bitmez işi
Güzellikte
yoktur eşi
Ömür
bir bilek güreşi
Büken
bilir, büken bilir
Dönmez
olur, dönen teker
Dertler
belimizi büker
Hayat
üstümüze çöker
Çöken
bilir, çöken bilir
Ölüm,
fâniye el eder
Hem
diken hem de gül eder
Gözyaşı
yakar, kül eder
Döken
bilir, döken bilir
M. NİHAT MALKOÇ