Belki durgun bir deniz ya da akan dereydi,
Anlayıp yaşamadan geçti benim gençliğim.
Ömür, şu lâl dilimde ezberlenen sûreydi,
Mutluluğu beklerken göçtü benim gençliğim.
Bir şeyler çok fazlayken, sanki bana noksandı.
Diller namluda barut, duyduğum tek aksandı.
Yaşım on dokuz değil, sanıyorum doksandı;
Örselenip itildim, güçtü benim gençliğim.
Acıları gösteren kristal bir küreydi,
Tüm açılar eşitti, gördüğüm tek kareydi.
Herkes tek tek vururken, kırgınlığım yâreydi;
Koştum, yetişemedim; kaçtı benim gençliğim.
Aynalara bakamam, gözyaşlarım üşüyor.
Saçlarıma yağan kar, bedenimde yaşıyor.
Yüreğimde derman yok, ruhumu zor taşıyor;
Sarılsam da dört kolla uçtu benim gençliğim.
Ayağımda kelepçe, sırtımda türlü gamlar.
Sevdaya koşarım da geçilmez kızgın kumlar.
Göremem geleceği, buğulanmış tüm camlar;
Ecelin şerbetini içti benim gençliğim.
09.10.2025
NEVİN ALCAN
(
Gençliğim başlıklı yazı
nevin-alcan tarafından
27.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
