Yazılı Radyo – 5: Kalpten Kalbe Frekans
Merhaba sevgili dostum, yazılı radyoya yeniden hoş geldin.
Biliyorum, hayat hepimizin sesini bazen kısmaya çalışıyor. Gürültü çok, dikkat dağınık, kalpler yorgun.
Ama işte burada, bu satırların arasında, sadece sen ve ben varız.
Biraz sessizlik, biraz müzik, biraz da samimiyet...
Sevgili dostum, bugün konuşmak istediğim şey: insan ilişkileri.
İnsan insanın aynasıdır derler ya, bazen o aynada görmek istemediklerimizi görürüz.
Bazen de karşımızdaki, içimizdeki güzelliği fark etmemizi sağlar.
Ne olursa olsun, her ilişki bizi biraz dönüştürür, biraz da bize bizi öğretir.
İlk şarkımız, insanların birbirine sarılma ihtiyacını hatırlatsın:
🎵 Mor ve Ötesi – Bir Derdim Var
Sevgili dostum, fark ettin mi?
İnsan ilişkileri aslında sürekli bir ayar tutturma çabası.
Biraz anlayış, biraz mesafe, biraz cesaret…
Birine fazla yaklaşırsın, boğulursun.
Uzaklaşırsın, üşürsün.
Ama yine de vazgeçemeyiz; çünkü insan, yalnızlığa tahammül edemeyecek kadar kırılgandır.
Belki de bu yüzden, en çok kırıldığımız yerlerden bağ kuruyoruz.
> “İlişki dediğin, iki insanın birbirine dokunmaya çalışırken arada kendi dikenlerine de dokunmasıdır.”
İşte tam burada, Cemal Süreya fısıldar gibi der:
> “Sevda sözleri söyle bana,
çünkü sevmek, bir insanı tanımaktan daha uzun sürer bazen.
Bir yüzü, bir sesi, bir susuşu öğrenirsin;
ama bir kalbi çözmek, bir ömrü alır.”
— Cemal Süreya
İkinci şarkımız, bu dengeyi anlatsın:
🎵 Teoman – Renkli Rüyalar Oteli
Biraz hüzünlü, ama içinde bir kabul duygusu var.
Her şey olması gerektiği kadar sürer.
İlişkilerde bazen susmak konuşmaktan daha kıymetlidir.
Bir “özür dilerim” bazen “seni seviyorum”dan daha samimi gelir.
Ve bazen de hiçbir şey dememek, birlikte aynı sessizliğe katlanabilmektir.
Çünkü sevgi, yalnızca güzel anlarda değil; sessizliğe birlikte dayanabilmekte gizlidir.
Üçüncü şarkımız, o dayanışmayı anlatsın:
🎵 Yüksek Sadakat – Belki Üstümüzden Bir Kuş Geçer
Sevgili dostum, yazılı radyo hepimizin içindeki küçük frekansı bulmak için burada.
Belki bugün birine mesaj atarsın, “Sadece nasılsın diye soracaktım” dersin.
Belki kırıldığın birine içinden affetmeyi seçersin.
Belki de sadece kendi kalbine bir kahve ısmarlarsın.
Kapanış şarkım, kalpten kalbe geçen o görünmez bağı anlatsın:
🎵 Nil Karaibrahimgil – Hep Yaşın 19
Bir gün sen anlatırsın, ben dinlerim.
Bir gün ben yazarım, sen hissedersin.
Yeter ki frekansımız kaybolmasın, sevgili dostum.
Bir sonraki yazılı radyoda yeniden buluşmak üzere.
Kendine iyi bak.
