Ben gerdaný siyah gül, kilit yok kafesimde,
Yüzü dönük kalsaydýn, uyurdum nefesinde.
Bir zamanlar eleste, bembeyaz bir kaðýttým,
Kaderin davetini, aðlayarak daðýttým

Gül aldýn yanaðýndan, bana bile sormadýn,
Allah razý olsun da, bir kez geri durmadýn
Çiçek açmakla meþgul, gözlerimdi muhatap,
Artýk boþa bekleme, doðmayacak bu mehtap

Sen bilmedin oysaki, titremezdim üþürdüm,
Adem denen elmanýn, Havva’sýný düþürdüm
Ben deniz deðilim ki, bir katrede içtiðin,
Geçerken uðradýðýn, dönüþlerden geçtiðin

Keþke þu gözyaþýný, gelmeden eneseydin
Yada hiç akýtmadan, tutmayý deneseydin
Ömründe hiç bu kadar, aðlamazdýn belki de
Gözlerin dinlenirdi, sevda denen ülkede

Asumandan yýldýzlar, saðdýrsan da üstüme,
Bin kere ölsem bile, bunu benden isteme
Ýstesen bu sevdayý, kat ve kat sýralarým,
Bak seni incitirim çok kötü yaralarým

Daha o mutluluðun, sebatýna ermedin,
Gözlerime baktýn da, Ýstanbul’u görmedin
Doðduðumdan bertaraf, bu þehirde sürgünüm
Dizlerimi tutmadan, geçmez benim bir günüm

Ters düþtü ayrýlýklar, çýrpýnýþlar sireði
Neylersin Melek-ül mevt, Uzun tuttu süreði
Býrak sen ellerimi, zaman ömür aþýmý,
Birkaç çeþit küçük kuþ, beklesinler taþýmý

Yanaðýmda ölümün, fermanýný kaþýrým,
Elemli bir ressamýn, fýrçasýný taþýrým
Gülerken belli olur, gamzemdeki tek sýzým,
Ýki çocuk anasý, elli yaþlý bir kýzým

Beni sarmak istersen, uzun tut ellerimi,
Derin akan bir suya, býrak git küllerimi
Kalýr mý yanýmýza, her iklimden bir bahar,
Nasýl geçmiþ görürsün, bir mevsimden her bahar

Ben gerdaný siyah gül, gül taþýrým boynumda,
Bin çocuk avuturum, beþik kadar koynumda,
Allah ile konuþtum, beni sana vermedi,
Merak etme dedi rab, seni kimse görmedi.