Seni saklamak
annesinin yavrusunu salaması gibi
seni sevmek hiç ölmeyecekmiş gibi
sana bakmak hiç kapanmayacak gözler
ellerinden tutmak binlerce umuda sarılmak
gözlerinde kaybolmak
işte budur aşk işte yaşamak
ilk bahar geldiginde kuşlar gibi
üzerimizden geçen bulutlar gibi
sana aşık olmak
şimdi unutulduk ama
hani biz unuttuk mu unutmadık
sakladık kolladık bekledik sevdik
karşılık mı bekledik hayır beklemedik
sapladık bir kurşun misali sinemize
yagmur yagıyor şimdi
sen olacaktık ıslanıcaktık
hayatıda ıslatıcaktık söndürecektik
sinemizde yıllarca yanan ateşi
sönmedi söndüremedik
kölemiyim kulmuyum kapında
hiç acımaz mısın şu garibana
name name dökülür adın satırlarımda
bu ne aşktır unutamadım daha
yetmiyor işte gücüm yokluguna
karşı gelemiyorum sensizlige
öyle vuruldum ki
kanadı kırılmış kuşlar gibi
sen uzakta ben uzakta
olmuyor böyle yaşanmıyor
tadı olmuyor sensiz hayatın
bogazımda ki mühürsün
aglıyamıyorum yokluguna bakıpta
aglıyamıyorum…
Yazarın
Önceki Yazısı