Ismail gözyaşları içinde
"yıllardır cebimde.."
diye uzatınca
"bende de var öyle bi kıyat" dedim
"-meh" (al, buyur)
gardaşım askere gederken sakla deye verdi öyle duru
okumam mı var benim
 
..
Allah var ya
ne yazdığını az çok bilsem de
bunu ona vermem ilazım dedim
herkeş bi kendi çekdiğini bilir
her goyun kendi bacandan asılır dedikleyin
 
aldı okumay6a başladı

Abamın Düğünü

“-a(ğ) lamayon yavrım ağlamayon
allı duvaklı gız çıkarıyon
neye a(ğ) layan” dedi
bi yandan gözlerini sildi
bi yandan da söylendi
ıpıslak oldu yenleri
garib ebem
“-işallah hepinizin mirivetini görün”

“-kendi başına getmesin” deye
beni de gapalıya bindirividi
seviniyodum Allah var ya
gapalıya bindiğime
gene de ebemden alamadım gözlerimi,
gaşla göz arasında
düğürbobanın verdi(ği)  atbaşı parasını
sıkışdırdım eline
düşürün müşürün olur ya
hemi de
ilazım filen olu(r)  neneyen,
guşanın arasın sıkışdırdı hemen
halinden memnin ebem

otoposta tıraşsız emmiler
hemen cığara tellendirdiler
ha bire birbirlerine laf etişdiriyollar
abamdan başga  bilgiş kimsem yok
enişde oğlan bi ğeldiydi
iki hafta eveli
ganım ısındı Allah var ya

Akyolu dönerkene barabar,
gözüm köye dakıldı ğaldı
Gışlatarlayı da geçividik
ebecezğzim düşdü aklıma
“heyvah” dedim ben nere ğediyon
inmeye ğaksam
“çocuk” deycekler
bi yandanda elimin biri hapis
abamın elinde
sıkı sıkı dutuyo zavallı
ne de olsa bi dene o(ğ) lan gardaşı
bireş sonura
içimi burkan sessiz sessiz hışkırması,
siğim siğim alaması kesildi
lafa dutuyo
görümcesi olcag çokbilmiş cadı
“ulen” deyon kendi kendime
“goca köyde
abamı alcak bi tene adam dölü, çıkmadımı
hepiciğinizi anasını ….”

verib-alıp söğüp sayıyon goca köye,
önceleri bizim evden yana bakdı deye
ana avrat düz getdiğim onca deligannılara
sebeb olannara
utanmadan bi de
gelin arabasının öğünü kesyollar
“anasını s…lerim
o… çocukları
şerefsizler”
sankı abamın beşiğini sallamışlar gibi
utanmadan ip gerin

tam da
Payamdaşa taraf dönüvüdük
düzayak
kimindi Allahım
haralda İzzetlerin köpekleri garşıladı
nassı ardılıyollar
nası saldırıyollar görseniz

yırtıp endirivicekler tomafili
gızgıları gözlerinden belli
hemi havlayollar
hemi de nası seğidiyollar da
etişiyollar makeneye
gısmışlar güdük gulaklarını
boyunnarında hıltar
taa aşşaya gadar peşimizi burakmadılar
alt tarafı it deyip geçersiniz deği(l)  mi

ben zannediyon
hâlâ ardımızdan geliyollar
da tozdan dumandan görünmeyollar
biz de Dereyurda eniyoz
bakdım valla
hâlâ ardımızdan seğidişiyollar
Golandaşın altında
alt tarafı sürü köpee de(ğil)  mi
abam uçu müdafa ediyollar
can havliynen..

ibret ossun gelin arabasına ip gerennere
toprakbasdı alan döyüslere, iitolu itlere
yüre(ği) me su serpiyo cevval köpekler,
ya ben,
ben de eliminen teslim etmeye ğediyon
bitecik abamı
bi “yuuuhh” da kendime
emme elimden ne geli gader işde
 
aah garib ebem
sen demesen ben binmezdim gapalıya
“ben enecen” deycen
emme abam elimi hala goyvumadı
hemide naası dönecen
öğüme goca köpekler çıkcak,
hadi sürünün yanda olsalar,
çoban oş deyviri de
dağın başında
sürüden baya aralaşdılar
 
Birincidinlendirikden dönüyokana
nerdeymiş
Gara Memetler’in sinece “Pasdavalcı”
nassı üsdümüze sıçradı
valla herkeş tingedek düşdü
öte yana gaşdı
biri elindeği tüfee dorultdu emme
düğürboba “sakın ha” dedi
“arkıdeş ben bu köye bi taa gelcen”
bi ğız taa alacan mı demeğ isdedi
yonusam,
güçcük gızgardaşımı da mı belikledi
deyelek söğdüm adama
tabi  içimden
 
emme öyle-böyle bi adam deği nakısına
dirayetli adamımış dorusu
len böle bi adam o(ğ) luna neye
kendi köyünden gız almazı ki
deye geçirdim içimden
Pasdavalcı hala arbılıyo makeneye
ötelerden Hasanüseyin fira ünneyo
söğüyo filen emme
kim dakar Hasanüseyini yau da
Pasdavalcı “banamısın” desin
zati Hasanüseyinden böyük!
 
gosgoca Akmemet,
o(ğ) luna çobannıg etdirsin ha
hakkatden bu adam Akmemedin o(ğ) lumu ki
yani İrbeminen hasöz  gardaşlar mı
yani Kazim gibi
bobada bir anada ayrı file değiller demi
hani Akili taygeldi mi getirdi ki
inanası gelmeyo insanın
ötekinnere heş benzemeyo da
aman bana ne
sankı biziki boba da ne
 
gerçi Hasanüseyin de münafığın
sıracalının tekidir emme
eyiki bu çoban
değilise, ileşber olsa;
bunun an’ını gakar durur herkeş
anbaşına Pasdavalcıyı ba(ğ) lacak değil ya
bununan an-ana bi tarlası olmalı da
hususi anını kakmalı bunun
Allah var ya günahım gadak sevmen
bu kiiim
Akmemedin o(ğ) lu olmak kim
mencilissizin teki..

var köyde bir keş tene daha
yoğ ülen adı ağa geçen her gapıda
böyle bi sürü var
ya hazır ben de köyde yoğukana
biri gardaşıma ebeme
bi kötünnüğ etmeye gak(ar) sa
Hasanüseyin de oluuur, başgası da
ebem hinci neyder ki,
gonşulara gap-gacak, tabla eletilcek taha
 
garib ebem
“ben encen” deye basdım fiğanı
“dur” mur, aklımı çelmeye ğakdılar
“yok ben enecen”
bi yandan abam
basdı ağıdı
arabayı durdurdular
taa Çalgırındayız
Sıhıyanınalmalığı geşdik
endik emme
nasihatlara etibar etmeyon
düğürboba a(ğ) zıma dutuşdurdu cığarayı
iki çekdim, ı ıh
zehir zıkkım!  adamca(ğı) z naçar
“geri dönelim” dedi
“emme geri ğetmeye ğaksak geş galırız”
….
“eyisimi
biz seni Gövceli Köprüsünde endirelim
gara yeğen”
ne diller dökdü adam
artık mayır muyur etcek yerimiz galmadı
uzatmayalım en sonunda “pekey” dedik
“keşke durmasalar” deyon içimden emme
orda endik vel(h)asıl
valla ağşam garanınığı da çökdüm çöküyon deyo
enmiş bulunduk
len hinci ben garannıkda nassı bulcan yolu
ya Yazılıgaya
ya Analığızlı
Tekkedenyüz
ya Gövcellinin köpekleri
tükürdüğümü yalamanın imkanı olsa
…..
bobası ğandırdı
abamın gayınıynan düşdük yola
aslında o da gızgılı emme
beni tesella ediyo
“gorkma” file deyo da
valla kendi de gorkuyo
ödü sıddıyo
yau daa o da sabi sübyan bi çocuk
iki dölüm getdik gedmedik
bin pişmanın
çocuğada irezil olcaaz
hiş gonuşmayoz
 
derkene bi bakdık
tomafil öte yoldan Gövcelliye dönmüş
nassı seğirtdik ordan
çaya varıp durdular
herkeş arabadan enmiş
abamınan bi sarılışdık
"-başga köyden gız alman"
deye yemin ediyon içimden
bek zoruma getdi bek
herkeşin gözleri doldu
tekral bindik daah dee

birez önüşkü o muray çocukdan eser yok
Şabanınan öyleynen epap olduk
bi hafta sonura aynı yoldan köye geldik
enişdem, abam
elimden dutup “guş-guş” bile etdiler
çocukluk işdee
biz de olsa valla talla meremet etmezler
ağzının üsdüne elinin tersiynen, bi çarparlar
“otur oturduğun yerde, şımarma” deye
çocuğusan çocukluğunu bilcen
öyle ya”
o ğün annadım ki
bizim köyde kimse çocuk olmamış
kimsenin “Bolat Tekkesi”ne getmediğinden belli
adam yerine gonan da yok
( Kırkyıl Bekledim11 Abamın Gelin Olduğu başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 24.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu