Düşmanın en ağırısın sen şimdi kendine.
"Nasıl düşsem" diye k/azdığın kuyularında cebelleş,
En kuytu köşes/inde çukurlarının.
Boşuna çabalama ,batıyorsun çırpındıkça...
Kavramların da ötesindesin şimdi.
Alkışlasana kendini hadi ,düşüşlerini,kirliliğini.
Bulaşan çamurları temizlesene ,bi hayli z/aman alacak çünkü.
Ne yaparsan yap ,çıkmayacak izleri nafile.
En sevimsiz hallerini takındın mı yine ???
Sorgulamayı bırak artık ,alamayacaksın cevapları.
Dimağın almıyor değil mi ,ne zorluyorsun olmuyor,
İstediğin kadar haykır, pençesine düştün kendinin...
Sen kimsin be !bunca iyi niyeti kendine göstermiyorsun da,
Kimsin ki O'na layık gördün , hırpaladın kendini???
Egolarını tatmin etmesine izin verdin ya,
Bak, yalpaladın işte, kanıyor her yanın oluk oluk.
Fazlasını kendine verseydin, olmayacaktın ayak altında.
Alışmışsın sen, verilecek değerin en aşırısına,
Alışmış yüreğin ,kendi değerini yerden yere vurmaya.
Bak ,seninle birlik oldu, vurdu O'da alabildiğine tokatlarla...
Kalkmaya çalışma hiç, düşüşlerin ilk değil sakın ağlama!!!
Acıma kendine,ah'larla vah'larla.
Silkelen de hazır ol, yine en derin batmalara.
Düşmanın en büyüğüsün kendine ,bu huyun varoldukça
Sızlasın yaraların şimdi,yaşarken öldürdün kendini,
cehennem ateşi ahrette olur ,dünyada ateşe attın sen beni
İste hadi ,ıslanmamış gülen gözlerini ,gelirse geri,
Dola ağzına ,"kendim ettim kendim buldum "nağmelerini.