İstanbul İzmir Erzurumdun Belki
Bırakın düşsün yaprağın hüznü yere.
Memnu kalmasın resimlerin sen yüzü.
Vuslat belki de o,yere düşenlere.
Baharlara değişmem esriyen güzü.
Bir resim vardı martılar uçamıyor.
Niyeti kavuşmak,kucak açamıyor.
Dalgalar yekinmiş öte kaçamıyor.
Anladın mı can ,çizdiğim öykümüzü.
Bu hikayede tek eksik olan sensin.
Belki de can bildiğim karadikensin.
Biliyorum yine vuslata nedensin.
Bana yabancı artık resmin sen yüzü.
İstanbuldun daha dün şeyla bakarken.
Belki (de) İzmir,sensiz kordana çıkarken.
Erzurum''dun hülyalar aşka akarken.
Tepelerde buğu göremedim (ki) düzü.
(
İstanbul İzmir Erzurumdun Belki başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
8.07.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
