Online Üye
Online Ziyaretçi
dahası… sabah ovaya mı getdim
söz temsil..
tabii esgisi ğibi işe gederkene
esgi-püsgü keyinmeyon
n’olmaz, n’olmaz
işdeykene, köye gelikene, köyde
yolda-belde, orda burda
Özleminen garşılaşma(ya) ca(ğı) m
ne malim de(ğil) mi?
öyle ince düşünceliyin ki yahay valla
bu gadar olu(r) ..
işe ğetdim ya hani
alelacale işe duman atdırıyon,
olmadı mı bi mahanaynan
çifte ğetdiysem de zelveyi gırıp, gayış atıyon
neydip edip,
kuşlukdan eveli
Özlem yüzünü yumadan
gargalar gayfaltısını etmeden önşe
yallah köye
emme köye gelelekten,
sankı Özlem’e geliyomuşuyun gibi
gönlüm akıp gediyo
dayısı gillerin evden yanna
emme oraya varana gadar
düşlerim dovalarım neyise
tam da görebileceğim an!
onu görmekten değil de,
ona yakalanmakdan
gorkuyon göze alamayon haralda
gözlerim pencerelerde onu arayokan
bi de içimden
“-işallah yokdur” deyon
şaş bari.. bu nası işdir
töbe töbee
bu nası bişiy!
neyeyse;
belki de daha fazla hasret galmağ uçundur
sevda çekmek bu mudur?
her şeye bin şükür
**
gıreşşek bizim evden yana sapınca
sanki zıyana gediyomuş gibi
çevirmeye gakıyon o yanna
neçeden sonura aklım başıma geliyo
Şeddeli Haçca görü(r) de,
olmadık yerde anar,
onun-bunun yanında gınar deye
betim benzim atıyo
“aman neyderse etsin”
deyon kendi-kendime
Aça’nın köşeyi dönünce
yolum düşüyo her tefasında Ortamelle ye
nerden geli(r) , nere ğedersem
gözüm anında o yanna gayıyo
bulduğum her fırsantta