Online Üye
Online Ziyaretçi
gari söz vahtında açılı derler
işde böyle bi bayram günü
Hesne Gelin,
beni gayfadan ça(ğı)rdı
“-len çocuuuk bura bak bii”
sırtına Şabanı ebişdirmiş
“-mücüdemi isderin emme ha”
Özlemden bi habar,
el gadar kıyat parçası da olsa
mekdup mu varıdı acaba
gayfadağı cemi cümle ahali
bana bakışıyo
“-buyur gellaba” dedim
içimde bi kürpüldeme[1]
soluğum daşdı valla
yonusa Özlemi
bana isdeyvicekler mi,
demek ebem, emmime demiş
hadi hayırlısıyna
olum memed!..
“-Özlem sizin evde” dedi,
o an uçu, bu hepisinden daha
mühimidi valla
hayal edebileceğimden
çok çok fazla bişiy
hemen eve seğirtmeliyin
emme nassı
ne uçu getmiş olacan
ne olacak mahanası[2]
“sağol gellaba[3],
elin ayağın dert görmesin
Allah dutduğunu altın etsin
Allah senin de murazını[4] versin”
yol boyunca da dovalarıma dövam etdim
şükrün dersen, bini bi para
içimde bi sevinç
öylesine bi safa
bi heyecan
ömrümde bi daha olmadık,
olma(ya)cak kadar,