Durgun denizin ,engin dalgalarý üzerinde ve altýn sarýsý güneþin altýnda uzanýyor hayallerim .Sendelliyor teknem üzerinde yalnýz kalýnca .Kýsýyorum gözkapaklarýmý ,dalýyorum oldukça kavisli olan derin düþüncelerime .Nefesimi tutup kaçmaya çalýþýyorum kendimden uzaða ,zorluyorum kalbimi ,bir ,tek... biraz daha ... hadi ... þimdi ... evet oluyor , yoo hayýr ! Derken bütün hüzünlerim birbirine karýþýyor ve kesilirken hýzým mecburen dönüyorum ait olduðum yere ...

Bu bir tür düþünce ,süzülüp akmak istiyorum þiir kokan mevsimlere ve büyük bir tutkuyla seviyorum gününü yalnýz geçirmekten nefret eden insanlarý ! Farkýndayým aslýnda ,tüm kaygýlarým kendim için . Ne kadar yükselsem de narin ayaklarýmýngökyüzüne deðmesiyle altýndan kývýlcýmlar çýkarak yere sürtmesi bir oluyor ! Saniyelik tadýyorum mutluluðu senin anlýyacaðýn ...

Hayatýn vücuduma zýmbaladýðý yalnýzlýklar , sevince deðdikçe ardýmda býraktýðým uzun ve dümdüz çizgilerde son buluyordu . diðerleri gibi olmak mý zordu ? yoksa kendin gibi kalabilmek mi? bu kemik yýðýný benlikler buna anlam veremiyorudu ! sadece öðrenmek istiyordum , ’eðer bir þeyi öðrenmek istiyorsam kaç yola baþvurmam gerekiyordu ? ’ ya da ’öylece otursam koltuðumda ayaðýma gelirmiydi bilgi ?..


Zaman geçtikçe aþama kaydediyordu yeteneklerim . Fakat aniden yük alýyordu tüm kontrolü elimden ! Ben ’Önceden neysem þimdide o muydum ? ’ yoksa ’ önceden olduðum gibi mi olmaya çabalýyordum ? Cevabý meçhul sorularýmdan biri sadece ...

Düþünüyorum da ,Yaþamak için ne çok neden var aslýnda ! Ýþe gidip gelen o rutin insanlarýn etrafýnda ,dönüp dolaþmaktan daha cazip nedenler de var hayatta !
Cahiliyetimizi kýrabiliriz hepimiz ,yeteneklerimizi ve zekamýzý kullanarak kendimize dönüp kendimiz olabiliriz ! Baþkasýna benzemeye çalýþmak oldukça gereksiz !
En önemlisi ise özgür olabiliriz bizi kendimizden vazgeçiren kurallardan vazgeçip hayatýn dallarýna asýlabilirz..!