Toprak ve insan

Bu gün hesap günümüz haydi gel de cevap ver
İkimizden birisi olmalıdır muzafffer

Ey kendi parçasını çürüten kara toprak
Ne vuslatın sevimli ne de hüzünlü firâk

Ne dur durak bilirsin ne içinde acın var
Sanki kara bağrında gizlenmiş bir öcün var

Biz seni ana diye böğrümüze basarken
Kendine dönderirsin gel diyerek pek erken

Ne ana ne de baba ne de bir dost bıraktın
Zehirli civa gibi kimi seversen yaktın

En sevgili olanı bizlerden çekip aldın
Bak gördün mü sonunda bizim gibi bunaldın

Solmuş çiğdem gibisin yeşillerin yaralı
Sanki kanın kanıyor ahlarımız vuralı

Sana ana dedik ya analık bu mu sahi
Sormaz mı hesabını sana yüce ilahi

Dinle beni ey toprak nedir senin niyetin
Evlatlara kıymaya reva mı dirayetin

Birden toprak oynadı ses geldi yavaş yavaş
Toprak dedi; "sus artık dinle beni arkadaş

Benden bir parçasınız evet can samurumdan
Mevla’m kudreti ile yoğurdu hamurumdan

En güzel suret ile can ile ruh verirken
Ya sizler ne yaptınız kıyam-rüku dururken

Ya bir kız ya bir cana ya makam ya şöhrete
Râm olarak daldınız arsızca rehavete

Hiç ibret nazarıyla gördünüz mü yatanı
Severken unuttunuz sıfırdan Yaratan’ı

Size can verdiğinde sevinçten ağlarsınız
Emaneti alınca niye yas bağlarsınız

O canlar sizin midir sizler mi can verdiniz
Şimdi beni suçlarken söyle nedir derdiniz

Hangi gün Allah diye gözyaşları döktünüz
Kaç gecenin bağrında ibadete çöktünüz

Dinle beni arkadaş sözlerin boş ve yersiz
Her gün sizi doyuran şimdi neden değersiz

Ey kara toprak diye sitemle çatıyorsun
Unutma ki her gece üstümde yatıyorsun

Her gün beni ezerken evlatlık mı yaptınız
İşret partilerinde zevk sefaya taptınız

Kibirle kalkan adım incitirken bağrımı
Sahi hiç duydunuz mu yeter diyen çağrımı

Her gün bir döşek gibi kucaklıyorken sizi
Sizlerse unuttunuz kimsesiz kimsesizi

Sanki dünya sizindir yalnız ona yârsınız
Unutmayın dünyada gölge kadar varsınız

Haydi şimdi cevap ver nedir sizdeki gaye
Bütün iş almak mıdır nefsi çıldırtan paye

Haydi ben bir toprağım hesap kitaptan uzak
Size hesap var iken nedir ukba’ya tuzak

Dinle beni arkadaş zikirde hava ve su
Bitkiden acizsiniz budur işin doğrusu

Gün gelir hava kurur sular göğe çekilir
Ve ben kara toprağa yeşil sancak dikilir

Güneş bir mızrak boyu beyninize uzanır
İşte işte o günde bu sözlerin utanır

Haydi vakit var iken gururunu yere vur
Sığın yanı başıma benimle divana dur

Söz dilinde kalmasın oradan kalbine in
Asla şunu unutma beyhude gelmedi Din."

Bana beni getirdi toprağın yorgun sesi
Eyvah eyvah benmişim gerçeğin biçaresi

Meğer bize ağlarmış toprağın nazlı teri
Uyan artık ey ruhum uyan artık Makberî


Makberî - Ahmet Akkoyun......13/08/2010.....00:20.....İst
( Toprak Ve İnsan başlıklı yazı Ahmet Akkoyun tarafından 13.08.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu