“-böğünkü ğibi aklımda
gündönümünden[1] tam iki hafta sonura
bazar derneği bi(r) ğün
netçemi bilemedim
sankı ölen yavrım deği de benin..
canlı cenaze ğibi
ne ağlayabildim,
ne ağıtlar yaktım,
ne yırtındım
var mı faydası
yavrımı geri ğetiri(r) mi..
kendimi yerlere atmanın
yırtınmanın
Takdir-i İlahi
tanıdık file de olmayınca
a(ğ)lasan kime ne
döğünsen ne fayda
bi metanet çöktü üsdüme
hemşirenin birinin elinde inne var
feryat-fuğan edersem
bana inne vurcağımış,
sanki bundan daha fazla acıdacak
söz vahtında açılı derler
ya! ga(y)ri vakıt bu vakıt
guca(ğı)ma verividiler
sankı guca(ğı)mdakı
beş yaşındakı cenaze değil de
yeni gonuşmaya başlamış
sabi-sübyan bi böbe(ği)miş gibi
gonuşa gonuşa Amad’ımına(n)
düşüymüşüyün yollara
ebişsem, sırtıma sarınsam alıcığuşlar[2]
gapıvıcağmış sanki
guca(ğı)ma basmışıyın
sıklata[3] filen aldırmadan
amadımınan gonuşa gonuşa
cuap-beriyomuş gibi
oynaşa oynaşa
elinden dutup seğirdece(ği)miş gibi
mesel annada annada
yumruğunu sıka,
çenesini öpücüğünü okşaya
düşüymüşüyün yollara