----
Her anı intihara susak çeşme başları
Dil damak kuru çöl risalesinde
Dövünen her damarda kan sultası akın akın hicret
Donan her damlada yaz kışa karışır
Ellerimin kırışıklarında ölen gençliğim
Sözüm ona ayrı durulmazdı içine düştüğüm sevdadan
Aynalarıma küs durur bakışlarım her salise aykırı yaşama
Hayat emarelerimden kaçıncı kaçışlara gebe geceler
Soytarı bir söylem dilime dolanan ‘'hayat her şeye rağmen güzel''
Yalan yalan külliyen yalan
Hey öyle mağrur durma bana yalan hilkati hayal hayat
Vururken camlarıma çirkef silsilesi
Avurtlarıma dönek sihir ötesi
Kaçışlarına tünek kandırmacalar
Kelepir günler sunuyor güya bana
Hayat damarlarımdan kotarılmış fişlek anları
S/övgen katreler üzre ne yeminler
Ne akitler doğar art niyetlere
Fişengi barutsuz dolarken ne büyük nisbet bu bana kustuğun
Arşınsız nöbetlere bu kaçıncı süngü düşüşüm
Ey kısır dönemeçlere her dafa kandırıldığım hayat
Söyle bitmedi mi
Bana olan b/itimsiz niyetin
Her salisen hilkate düşen garibetin
//D/övünen Her Dam/arımda Kan Sultası Akın Akın Hicret
yitik bir vatandayım k/ayıplarda ilanım
ah yürek evinden yer açsan o olsa bana memleket..//
Nurettin Önder