Bu gece de yalnızım bir tanem..
Düşünüyorum da.. Bazen acım oldu seni sevmek , bazen en güzel tebessümüm..
Bazen içimde bir sızı bazen mutluluğum... Bazen her şeyim bazen hiç bir şeyim oldu... Ama vazgeçemedim! Seninleyken bazen kalabalıklar içinde bazen yapayalnız oldum...
En umulmadık anda sevdim seni, en vurdumduymaz , en sağır ve en körleşmiş taraflarımla...O gece ay tutuldu ve güneş hiç yaklaşmadığı kadar çok yaklaştı dünyaya...Oysa benim çekim alanımda bir tek sen vardın bir de yalnızlığıma ortak sesin , vazgeçemediğim gözlerin vardı hemen yanı başımda...
Ve her şey seni sevmekle başladı... Hayat bazen her şeyden vazgeçmek oldu, bazen bir senden vazgeçememek...
Tek zaafım sen oldun ömrümce, bir sana dönemedim sırtımı ve kapıyı çekip hızlıca gitmek hiç aklıma gelmedi! Gelmeyecek de... Her şey seni sevmekle başladı...
Dünya asla bir toz bulutu olmamıştı zaten.
Sevmek diye bir şey varmış ve sevince iliklerine kadar hissediyormuş insan varlığını, tüm acıları ve sevinçleri bir anda yaşayıp tüketiyormuş . Varlığın ve yokluğun... İkisi de bazen öyle zor ki! Keşke biraz olsun anlatabilsem sana, paylaşabilsem acılarımı seninle, kıyamam ki... Hiç susma istiyorum yanımdayken , aklından geçen her şeyi bilmek istiyorum , hayallerini , korkularını , sakladığın kendini ve kendinden bile kıskandığın sevdanı anlat istiyorum.Zannederim ben seni seveli asırlar oluyor güzel gözlüm ben yeni anlıyorum..
Unutma sevdiğim unutma hiçbir direnişimi ve teslimiyetimi unutma.Şimdi sana cevabını veriyorum aklındaki bütün sorularının...Her ayrıntım sende gizli benim.Sana verdiğimden başka ben yok ki ben de..
Anla canımın içi
DELİ GİBİ SEVEN bir ruhun karşısında kaç aşk dimdik durabilir.
Seni sen gibi seviyorum..
Vedat Öztürk
01.01.09 01.55 (¯`*» V.Ö. «*'¯)