Şu an
Huzurlu bir sessizlik olsa da evde
İçimdeki sızıya çare bulamıyorum...
Harpten çıkmış gibiyim.
Bir şeyler sende kaldı,
Umut gibi...
Sevda gibi...
Kendimi hayata geçiremiyorum.....

Derdim yok aslında
Çok oldu acıyı da süpüreli.....
O halde neden böyleyim ben?
Bir şeyler eksik sürekli...
Sol yanımda insanın sinirini bozan,
Bir soğuma hissediyorum.
Hatalarım o anda başlıyor.
Yalnızım aslında bu aralar.
Seni sevdiğimi zannediyorum.....
 
Bir el çekip alsa beni,
“Gel, gidelim buradan” dese...
inan ki durmam.
Arkama bakmam bile...
Bir el lazım bana...
Bir çift göz...
Ve bir ses;
Her daim yankısı kulağımda...
Aradığım sen değilsin
Sende unuttuklarım aslında.....

Sen bu satırlardan habersiz uyurken
Benim geceyi yoruyor olmam,
Saçmalıktan başka bir şey değil...
O halde,
İkimizden birisi yanılgıda?
Ya da,
Şimdilik  el ele yanılıyoruz?
Bu denklem çözülecek bir gün.....
İyi uykular sana...

Gecenin üçü...
Son sigaram....
Kapan gitsin artık
Kör olası yaram...

Vedat Öztürk