kendi halinde bir insandı Şerif Usta
adam gibi adamdı ha
kimseye zararı yoktu kendinden başka
duvarcıydı
"Ör" dedikleri yerlerde yükselirdi duvarlar
duvarlar yükselir
yükselir
yükselirdi
umutlarını da örerdi duvarla birlikte
pek umudu yoktu ya zavallının
yine de örerdi
bir umut vardı içinde yeni yeni yeşeren
o umutla örerdi işte
yükselir yükselirdi duvarlar
duvarlar yükselirdi
sendikacı olmaya hevesliydi
emeğin kutsallığını öğrenmişti
karşıydı emeğin kene gibi sömürülmesine
bilmezdi işçiler o günlerde
sendikanın ne menem şey olduğunu
bu yüzden gammazladılar onu
nereden bilecekti Şerif Usta
kendi duvarlarını da ördüğünü
kendisiyle bir olduğu zaman
harlayıp gürleyerek akmak isteyen işçi selinin
kurt görmüş kuzu gibi pusacağını
ama biliyordu bir gün güneşin
tan kızıllığında doğmak üzere olduğunu
işte o zaman bitecekti bu kavga
köpük köpük deli deli akan ırmakların
denizlere ulaştıkları zaman duruldukları gibi
ALİ KAYA
(1962)
(
Şerif Usta başlıklı yazı
ali-kaya tarafından
15.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
