Yokluktu seni benden alan hatırdasın
Ve ben kaldım ulu orta meziyetimde
Yok kestirilemeyen ne kaldı bulamadım
Kalem güzergahında tenden yeni bir
Kumaş yani sevdam belki marka
Takıntısı belki pahalı araçlar belki de
Lüks otel odaları ince bir çizik bıraktın
Ve kayboldun yoklukta
Oysa ben seni yaşıyordum
Vakit bu vakit demeden firari saatleri
Yoklukla ölçüyorum her karışta
Boğazım düğümlenir geçen gidenleri
Göz göre ağıtlara teslim ediyorum
Vede yokluk seçiyorum
Yinede hayrını diliyorum
Her yoklukta varlığı özlüyorum
Özlenmeye değer ne kaldıysa
İbrahim KANDAMAR
19.11.2010
