Bakışların da açan, gül olmak
istedim hep
Gözlerimden dökülen, yaşlara oldu sebep
Seni gördükçe her an, arttı aşkın tamahı
Karanlıklar şahidim, asla yoktu sabahı
Aşka şifa beklerken, kurduğum malikâne
Yıkıldı viran oldu, sevda kaldı bigâne
Fakirane gönlümde çile gâh çoğalırken
Üşüyordu yüreğim bin eyvah çoğalırken
Hâlbuki bu can sana, kalbi mumu yakarken
Gönül kuşum diyerek, bakışına akarken
Sen kalbimde duaydın, yolumun yoldaşıydın
Hem gönlümün sevabı, hem canda gözyaşıydın
Hudutsuz bir sevdayı, kalbime ederken cem
Yıllar boyu yetmedi, yazmaya hiç bir kalem
Hiç şikâyet etmedim düşürdüğün halimden
Gözyaşlarım boşaldı, saçımın her telinden
Yüreğimi gömdüğüm sevdayla mücadele
Sürerken yavaş yavaş yaklaştırdın ecele
Ruhumda eser bitti, parça parça bölündü
Her gün kazdığın kalbim, şimdi mezara döndü
Muzaffet TEKBIYIK