ANILAR 7

 

Sensiz yalancı ömrün, sabahında beklerken

Karanlık gecelere, sevdaları sakladım

Firkati dertlerime, çare diye eklerken

Kahverengi gözleri, kalbime yasakladım

 

Karşı çıktım kadere, naz geçmedi gönlüme

Ayak izlerim kaldı, her köşe başlarında

Ahu zarla yalvardım, söz geçmedi gönlüme

Kaç avuç yaş bıraktım, kaldırım taşlarında

 

Sonra geceye döndüm, siyahlara bürünüp

Hayallerim düşerken, ıssızlık diyarına

Diz çöküp yalvarmadım, aciz âşık görünüp

Merhamet beklemedim, çıkmak için yarına

 

Gece secdeye durdu, sevdaların yasından

Ne çok acılar çektim, herkesin sandığından

Utanarak ağlarken, hilalin ziyasından

Nefesim susuz kaldı, yüreğim yandığından

 

Azımı çok sayarak, geziyorken âlemi

Öfkemi dizginledim, sitem azalsın diye

Sensizliğin koynunda, doldururken çilemi

Ağlarken gülümsedim, matem azalsın diye

 

Seni hiç unutmayan, dil anarken adını

Göğsümde sakladığım, kor ateştir bilirim

Ecel saati gelse, almasam muradımı

En son nefeste bile, bekleyerek ölürüm.

 

Muzaffer TEKBIYIK

( Anılar 7 başlıklı yazı muzaffer--te tarafından 30.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu