Bir Yanımda Aynaların Küskünlüğü !
Ancak bildim vaktin geçmiş olduğunu.
Bir yanımda aynaların küskünlüğü
Yeni gördüm yaprakların solduğunu
Belki bu hikaye gönül düskünlüğü...
Eyvah,kalmadı sehpaya gerek, güldün.
Bir mevsim hazan olsan dahi hep güldün.
Bir ben vardı bende, ne vakit ki sildin.
Kalan şimdi gecelerin eşkinliği...
Şiirle sundum ruhumu uyan artık.
Aşkı memnu bilirdim bak ayan artık.
Mekan senindi, geliyor duyan artık.
At eskiyen rüyalara miskinliği...
Ben de varım doğan ümitlerde,aşkta...
Kalsın tüm günahlar haza düşen eşkte.
Hem Nedimce gülelim, bu vakit meşkte.
Çağıralım yeni dilde suskunluğu.
(
Bir Yanımda Aynaların Küskünlüğü ! başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
31.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
