Online Üye
Online Ziyaretçi
Çatıya dam başı, köşeye duluk[1],
Hamarata cabbar, şaşkına uluk,
Düzenliye dilber, düşküne yoluk[2],
Küçük ormanlığa çal derler bizde.
Patatese kümpür, elmaya alma,
Havuca pürçüklü, temele dolma[3],
Lahanaya kelem, ekine yolma[4],
Hatmi çiçeğine gül derler bizde.
Çatkıya[5] saç bağı, örgüye belik,
Pabuca yemeni, patiğe kelik[6],
Duvarda açılan oyuğa delik[7],
Patika çığraya yol derler bizde.
Ham kavuna kelek, karpuza bostan,
Başörtüsü şarpa, entare[8] fistan,
Mersiyeye ağıt, şiire destan,
Göyüver[9] ününü, sal derler bizde.
Sundurmaya hayat[10], salona sofa,
Huzura akıbet, sefaya safa,
İpekliye bala, kaşmire çuha[11],
Tatlı konuşana bal derler bizde.
Karşı dağa yamaç, koyağa kaklık[12],
Esmere pek kara, beyaza aklık,
Fukaraya miskin, obeze kıtlık,
Kırk bakla atmaya fal derler bizde.
Bileziğe cebe, topuza[13] burma,
Çeşmeye subaşı, musluğa gurna,
Kekliğe kınalı, güzele durna,
Köçek oyununa zil derler bizde.
[1] duluk : Evin dışında bir kuytu köşe.
[2] yoluk : Dağınık, pejmürde.
[3] dolma : Bina yapmak için atılan temel.
[4] yolma : Ekinin orakla tarladan toplanışı.
[5] çatkı : Saçın birçok örülmüş beliklerini birbirine bağlayan saç bağı.
[6] kelik : Bebek ayakkabısı.
[7] delik : Eski evlerde dolap yerine kullanılan duvardaki oyuk yer.
[8] entare : Fistan, elbise.
[9] göyüver : Bir şeyi gittiği yere kadar salmak.
[10] hayat : Sundurma, balkon olarak kullanılan yer.
[11]çuha : Düz renkli, kalın ve güzel yün kumaş
[12] kaklık : Koyak üzerinde su birikintisi olan çukur taşlar.
[13] topuz : Topuzlu burmalı gümüş bilezik.