Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir, hayalin peşine düşüp hiç düşünmeden
Kapıldım rüzgârına bir muammanın
Çelik'ten duvarlar örmüştüm yüreğime,
Bir gün, sen çıktın karanlık bir dehlizde karşıma
Gülümsedin
Ellerimde kan damlayan, karanfillerle beklerken…
Şimdi kırk ikindi yağmurları yağıyor,
Gönül bağımda , bir güneş açıyor
Deniz’den aldığı gözleri ile…
Ben!
Kurumuş bir çınar ağacının gövdesinde
Yaşamaya çalışan ,
Yağmur damlasını, aşk diye bekleyen filizdim
Hayata tutunmak için
Fırtınalar ekip , biçiyordum her gece…
Şehirlerden , şehirlere savrulurken
Sığınacak bir liman arıyordum
Tek kişilik kayıkta ,
Köpek öldüren şarabımı içerken…
Bir gün , yani o gün gelmeden
Ben!
Kurtuluşun haritasını çizeceğim bedenime
Ölüm beni kollarına sarmadan
Ey !
Toprak, Vatan kokan sevdalım
At kulaçlarını, yılma gel bana doğru…
Kapıyorum gözlerimi
Bir savaş başlıyor, içimdeki fırtınalı denizde
Bırakıyorum ellerimi, ellerine
Sakinleşiyorum senin bedeninde
Huzura eriyorum, bana her dokunduğunda…
Bir defa , son defa, ne olur hiç bırakma
Bende aşkın şarabi tadına varsam
Neyzen gibi,
Hayyam gibi
Şems gibi
Geçmeden ömrümün baharı
Nerdesin?Denizim mavi gözlüm…..
M.Bezcigil