Bir bilmece hayat
Cevabı ana rahminde şekillenen büyü
Bir çobanın diline dolanmış
Hışırdayan yaprakta gizlenen
Otların nemli gözyaşları söyler
Asırlardır söylenen türküyü
***
Bir bilmece hayat
Puslu ve sus olmuş bir gecede
Yırtılmış sessizlik olan bir kurşun
Çalı diplerine kümelenmiş hayaller
Derin ve kesif soluk alır dudaklar
Ardından ağlayan yürekler duysun
***
Bir bilmece hayat
Sıkılmış yumruklarda bestelenir özgürlük
Duvar gölgelerinde kanar bir yanlarımız
Sevenlerin gözyaşlarıyla uğurlanır
Acı hatıraların vebalini söyler
İsli karanlıkta kaybolan günlük
***
Bir bilmece hayat
Sevgiliye adanmış onlarca zamanlar
Yorgun gözlerden kayan sancı
Ayrılınca bir felaket çalar kapıyı
Vuslat en büyük sermaye
Kaç kez aşka servis yapmıştır hancı
***
Bir bilmece hayat
Tiz bir çığlık dudaklarda büyüyen
Solmuş elvedalarda yaşayan
Aynalarda yürüyen parıltı
Coşkun deli tay gibi giderken ansız
Artık gözyaşları söyler şarkıyı
***
Bir bilmece hayat
Meczup bu yüreğin son demleri
Ağaran her günde ağır bir vebal
Şimdi gidiyorum sevgilim
İlk öptüğüm gibi sımsıcak
İlk sevdiğim gibi benimle kal
Zekeriya EFİLOĞLU
13 Temmuz 2010
Gaziantep