ah be babam
bilemezdik tutunduğumuz dalların
bir gün şarkılarca nostaljik sayılacağını
küçüktük
sızıydık, en çok da kendi yüreğimizde
ama ne gariptir ki
büyük ihanetlere eş düşüldü isimlerimiz
ihaneti sadece Vahdettin
ya da Süleyman sanırdık halbuki biz

geldik
hem de ne gelme!
ezim,ezim,ezile ezile...
ve neye ihanettik ki hepimiz
tel örgüler dışında kalırdı annelerimiz
niyeydiyse yaktığımız onca türküler anneye
is kokuyorken ellerimiz

ah babam
ne de kolaydır memleketimde devrin adamı olmak
ayrılıksa şarkı şarkı düş
düş, ayrı düş de yine
gayrı düşme ömrümden aşk diyorum
içim sızlayarak

ille de aşk diyorum ya baba
yine de aşk diyorum ya hani şiir şiir
ne çok kadını öptüm oysa
dudaklarındaki yasemin kokularını hakkım sayarak
ama benim gramofonumda Mahsuni'li bir türkü kaldı aşk

gece düşüyor İstanbul'a
yoluma, yollarıma gece düşüyor
üşüyor yalnızlığımda barındığım ev
ışığın ne olduğunu bilmeyen toprağı nerden bilsin ki baba
yani yine bir gece işte İstanbul
dünden çok da farkı olmayan...

belleği olmayan bir adam olsam
ben senli cenazeleri görmemezlikten gelirken
sen beni vursan, sağır kentlerin sokaklarında yine
ya da daha güzeli şimdi, uzatsan ellerini de
ellerini öpmenin onuruna ersem be babam

soğuk düşlerindeyim yaşamın
gelip gidiyorum işte dost ve dostluk arasında
ama kandırmaya çalışma ne olur beni
kifayetsiz cümle aralarında gül kokan kül olduğuma

seviyorum
ki kentler bundan böyle küçük gözlerime
evler bundan mavi, dışından
yollar...
yollar çok uzak yine sevdiğime!

evet, gözlerim nemli şimdi
onlar hep öyleydi,seninkiler gibi
farkında burada ya zaten be babam
itmeyip göğsüne çekerken beni
yaratan,yarattığından sorumlu deyi

bakma sen böyle avare kaldığıma
nasıl ki dostluksa masalların en güzeli o yarınlara
inanmak istiyorum sevmenin yaşamak olduğuna
insanım elbet be baba
biliyorum dağların ardında bana da ölüm olduğuna
herkes gibi , ama
ölüm nasıl korkutacak ki beni
inanmazsam sevdaların hak olduğuna

bir anlık isyandı belki ve belki yarım bu şiir
ki belki pirlerinin nezdinde şiir bile değil
sığdıramasam da sözü yüreğindeki makamlı o güzelliklere
diyemesem de
ellerinden öperim diyorken sana
sen anlıyorsun değil mi babam?

____________________________________

yüreğini sevip, yüreğimi bildiğini bildiğim
Sayın Hüseyin DURMUŞ'a saygım ve
haddini bilmezliğimi affetmesi dileğimle...
( Dostluk Makamından... başlıklı yazı HimmetAYGÜT tarafından 31.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu