Kulaklarımda bir şarkı
Bunları boşver diyor
Tanıyorum bu sesi
Biliyorum ne dediğini
Bunları boşver
Elimde fotograflar tutuyorum
Hangisi hangi yüzü taşıyor bilmeden
Bakamadan ama
İçimle görerek
Tanıyorum bu yüzleri
Kelimeler geveliyorum ağzımda
Yutkunuyorum
Boğazımı temizleyip temizleyip
Aynı cümleyi tekrarlıyorum
En güzel söyleyişe
En manidar duyuşa eriştirmek ister gibiyim
Tanıyorum bu halimi
Adım atıyorum
Aynı adımla
Aynı adıma yürüyorum
Bir yön var gidebildiğim
Gayrısına yönelemiyorum
Bu yönü tanıyorum
Ölü kuşlar bırakıyor zaman
Ömrümün tam ortasına
İçimden geçiyor sis ve pus
Kararıyor her yanım
Ben karanlığı tanıyorum
Öyle özlüyorumki
Ağıda sarılıyorum sürekli
Takvimsiz
Takriben yalnız
Ama en önemlisi
Hissetmediğim bir an istiyorum
Öyküleri yarım bırakıp
Masalları öksüz
Trajik bir hikayeye dönüşmek
Bu olsa gerek
İşte o hikayeyi ben
Tanımıyorum
Hepsi duru iken ve saf
O tanınmadık hikayede
Duru bir satır
Bulamıyorum...