Online Üye
Online Ziyaretçi
yaz diyorsun bana
kanasa da avuçların,
yaz,
sendeki beni yaz.
yüreğimin ucundadır kalemim
benden dökülen yerdesin,
öyleyse oku!
bir uyku halinin içinde
şehirler geçerken,
isimsiz yolculuklarda
kimselerin bilmediği rüyasın sen,
yanımdaki boşluğa sığınan.
şefkatine eşlik eden huzurun içtenliğinde
lekesiz yanlarını yağmura bağışlayıp
çocuk suretimle geceyi seyrederken,
pencere önünde beliren saklı tanesin sen,
yalnızlığın sindiği yatağı, gülüşüyle dolduran.
inilecek durağına yaklaştıkça dünyanın,
dışarıda kıyasıya törpülerken hayat
mahrem yerlerini cesaretimin,
eksik zamanın çıkmazında geç bulunansın sen,
koşar adım bir sabıra tutunan.
hala yaz diyorsan bana,
kanasa da avuçların, yaz,
artık yüreğimin invizasındadır kelimeler!
hayattır aslolan,
benimle, dokunduğum yerdesin
umutla yaşa!