Bekirin Hikayesi
Töre


         Demiryolu dar geldi trenlere, yada bana öyle geliyor.İnsanlar bundan kırk sene önce hep trenlerle yolculuk yaparlardı. Memleketlerine hep trenle gelip giderlerdi.
     O zaman tanıdım onları trende,aynı konpartimandaydik.Delikanlı yirmibeşli yaşlardaydı ama yavuklusu olduğu her halinden  belli olan kızcağız herhalde onbeş,onaltı yaşlarındaydı
     Kız zaten konuşmuyor adama sokulmuş öylece ona bakarak oturuyor,delikanlıda arasıra bizlerle öylesine konuşuyordu.Mecbur kalmasa konuşmayacaktı ama kompartiman dolu olduğu için bazen zoraki sorduğumuz sorulara cevap veriyordu.
     Doğu şivesi hakimdi dillerinde kendi aralarında konuştuklarını zaten bilemiyordum.Adı Bekir'di,Bekir çok yakışıklı bir delikanlıydı çokda sertti.Sıgara içmeye koridora çıktığımızda Bekir'e şunu sordum" evlimisin".Bu kız yavuklunmu yoksa sen bu kızı kaçırdınmı diye?
     Bekir gülümsedi abi hiç evli insanlara benziyormuyuz dedi ama ben yinede sormak,öğrenmek istedim.Tren Kayseri'ye yaklaşmıştı.Bekiri'n ve yavuklusunun üzerinde büyük bir korku olduğunu hissediyordum.Bekir olanları anlattı bana abey ben bu kızı kaçırdım,arkamıza düşmüşlerdir herhalde dedi
     Anladım zaten yakalanma korkusu hep vardı. Bilhassa kızın gözlerinden açıkça belliydi bu.Tren Kayseri'de mola verince bizi dışarı çıkardı Bekir. .Kurban olam ağbey ben kompartıman kapısını tren kalkana kadar kilitleceğim nolur tren kalkana kadar dışarda beklermisiniz.
     Hiç itiraz etmeden dışarda bekledik trenin hareket saatini.Tren yavaş yavaş yol olmaya başladı.Bizlerde oturduk yerlerimize hiç kimsede ses seda yok başladık yolculuğa.
     Benim yanımda sadece arkadaşım Yasin vardı, biz Yasin'le memlekete hem gezmeye hemde hasat zamanı olduğu için babamlara yardıma gitmiştik.Köyde en fazla bir ay kalıp dönüyorduk.Bekir'e kanım o kadar kaynadıki inanın onu kardeşim gibi gördüm.Çok mert bir delikanlıya benziyordu.
     Valallah abi deyip başından geçenleri bana anlatacağını söyledi.Bekir onüç yaşındayken memleketi Ağrı'dan Bursa'daki ablasının yanına kaçmış,benimle karşılaşıncaya kadar birdahada memleketine  üç dört senede bir gidiyormuş. .Memlekete canı hiç gidesi gelmiyormuş ama ne yapsın garip annesi"Oğlum seni çok özledim" der dururmuş,bu gitmelerde annesi içinmiş sadece onun hasretine dyanamıyormuş.
     Yoksa diyor Bekir asla dönmem diyordum aoralara abi diyordu.Sohbetimiz derinleşiyordu.Sadece yavuklusu uyuyunca çıkabiliyorduk koridora.Çünkü kız ürkek yaralı bir ceylan yavrusu gibiydi.
      Bekirin ablası köyün en güzel kızlarındanmış.Onu köyde beğenmeyen hiç bir delikanlı yokmuş.Ablasına çok dünürler geliyormuş.Babası da onu istemediği,sevmediği birine  sözlemiş.Bekirin ablası bu sözlüsünü hiç istemiyormuş ama töreler açık belli varacak sözlüsüne töreler böyle yapacak hiçbirşeyi yokmuş.

Devamı gelecek


09.01.2011
İbrahim Yıldırım

( Bekirin Hikayesi1.bilüm.töre başlıklı yazı İ.YILDIRIM tarafından 10.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu