Birlikte yaşıyorken, kalpte sevgi doğmazsa,

Ömür fidan verir mi, gönüle gül yağmazsa.

Yürekteki sevgiyi, elin de bağlamazsa

Pişman olmuşsan bile, neyleyim gözyaşını. N

 

Mezar taşım üzülür, toprağım da gücenir,

Mermer ormanlarında, yatana garip denir.

Sen de ziyaretçisin, Fatihan da beklenir

Gelip de okumazsan, neyleyim gözyaşını. N

 

Gönlümün Cennet’inde, senin güllerin açtı,

Mis gibi kokuları, bütün çevreye saçtı.

Ziyarete gelmezsin, demek hevesin kaçtı

Bundan sonra gerek yok, neyleyim gözyaşını. N

 

Çevremde ki yatanlar, her gün anılıyorlar,

Konan Çiçek’lerinden, hemen tanınıyorlar.

Senin gibi sevenler, çabuk yanılıyorlar

Kuru sevda boş lâftır, neyleyim gözyaşını. N

 

……….1986……20/ 01/ 2011………

 

( Tuzlu Gözyaşların başlıklı yazı Çiçek..İzmir tarafından 16.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu