Bir Cenazenin Ardından
Karanlık bir sabaha uyandım bugün,
Farkında değildim.
Üşümüyordum oysa yalnızca uykusuzdum,
Buzla kaplı bir nehre düşen kedi yavrusu kadar
Huzursuzdum.
Güneş bu sabah aydınlatmadı dünyamı,
Üşümediğimi zannediyordum,
Hiç ısınmamıştım oysa.
Zifiri karanlıkta ışık gördüğünü zanneder ya insan,
Bazı insanlar hiç ölmeyecek zannederim ya ben.
Meğerse asıl üzücü olan ölüm değil ayrılıkmış,
Bir ölünün yaşayanların zihninde bıraktığı anlılarmış,
Yalnızlıkmış…
(
Bir Cenazenin Ardından başlıklı yazı
MESUT ÇİFTCİ tarafından
17.02.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
