Güneşi Düşlüyorum Anne..
çok duam olmadı, yalvarışım da
içi korku dolu kış gecelerini böyle yaşarken
en çok da yasaklı sevdalardan örnekler verip kendime,
sen, arsız ya da unutmuşumun saçlarına dokunma
arzularımdan başka
güney rüzgarı mı dedim gurbetim olana?
çok mu düşündüm ızdıraplarıma karşı düşeni?
yağmur camlara vursa,
seni bulsam, yakalasam çocukluğumu.
sesimi kaybettiğim yerde cemreler düşse yeniden hayatıma.
rüzgarlar getirse senli mutluluk haberlerini
ağlak şarkı ya da şiirlere adımı düşürmeden.
benim gözlerimin büyüdüğü her yerde ellerin titrese
gitmeye açık yollarına çığlar düşse...
yağmur, kar ya da fırtına
kapansın yolların işte her nefesim kesildiğinde,
aklına gitmeler düştüğünde...
güneşi düşlüyorum yine anne
güneşli düşlüyorum tüm şiirleri
kaybedene dek o büyük meydanlarda tüm savaşları
kırmızı demek isterken mavi çıkıyor ağzımdan
bilmiyor en sevdiklerim
tuhaf bir sevda çığlığı olduğunu o gülüşlerin
açılmaz kapıların ardında...
benim doğduğum evlerde kadınlar da çocuklar gibi ağlardı
altın düşler kurmazdı insanlar gecekondu avlularında
çocukların erkek olanları içerlerlerdi babalarına
sevda düşlerini geçmiş zamanlarda arardı insanlar
ki, sevda türkülerinin yürek dağlayışları hep bundan...
yani,
hesap hataları yapıyor olabilirim kendi kendimle
anlamıyor olabilirim
şairlik ya da sevgililiğin nelere denk düşüp düşmeyeceğini
ama böyle kalabalık yürürken
kadın, erkek kendilerince onurlu duruşlarla
ah kadın! ağlarım, merak etme sen
senin ağlamadığına...
(
Güneşi Düşlüyorum Anne.. başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
2.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
