Ölüm, ölüm dediğin, bir öbür dünya

Bir sürü insan vardı, kimse kalmadı burada

Sanırsın zamanda, ağır seyretmekte saat

Kimi erken gider, kimi beklemekte sırada

Zaman yolculuğa çıkmış, daldan, dala konan kelebek

Bazısı zevki sefa sürer, bazısı der ya medet

Varacağın, son nefestir, gittiğin menzildir demek

Dinlemez sonlandığında yolculuk, ne marifet, ne emek

Gönül, gel senin ile yaren olalım birbirimize

Sevgi olsun şiarımız, yanmayalım boş yere              

Mahşer günü geldiğinde, kitabımız sağ elimizde

Hâkim olalım, elimize, nefsimize birde gözümüze

Bu dünyada, aşk ile yanalım rahmana, ateşi deysin bize

Ne günah kalır, ne şeytan, nefsin bile gelir dize

Yeni doğmuş gibi olursun, piri pak halde, girersin cennete

Dön ateşi aşkınla dön, sultan olursun içindeki zillete

Ölüm, ölüm dediğin, vuslata erme vaktidir, şimdi

Gül cemaline dayanılmaz, Azrail denen melek geldi

Görmeye gözler o güzelliği, bakan bir daha gelmiyor geri

 

                                                                  02.03.2011

                                                                  İlhan Keskin

( Ölümü Unutma Gönül başlıklı yazı ilhanca tarafından 3/3/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.