Online Üye
Online Ziyaretçi
Kimilerinin tek bencilce çığlığı
Dünyaya ilk adımlarıyla attıklarıdır
Bazılarınınsa her seslenişleri
Hayat boyu süregidecek bencilliklerini taşır üzerlerinde
Kimileri limon ağaçlarını sever
Etraflıca seviler için
Bazılarının en sevgilisidir limanlar
Yalnızca veda edebildiklerinden
Kulağa hoş gelen ezgiler mırıldanır kimileri
Ruh doyurup hatıra bırakabilmek için
Bazıları kırar çingenelerin çalgılarını
Tahammülsüzlüklerini doldurup ceplerine
Kimileri adamın gözlerine gözlerine bakar
Gözleriyle yalan söylemekten azade oldukları için
Göz görünce kaçar bazıları
Bütün gözlerde yalandan çizgiler kalsın diye
Yağmur kokusuna teslim olur kimileri
Bulutlardan korkmadıkları için
Her yağmur damlasını oluklara hapseder bazıları
İntikam adlı soğuk sebeplerinin buyruğu ile
Ömürlük gizleyişler biriktirir kimileri
Sırların sadece aynalara ait olmadıklarını bildikleri için
Ağızlarında bakla bile ıslatamaz bazıları
Becerip beceremediklerini duyururlar sağır sultana bile hünerle
Anlık çarpıntılardan uzak durur kimileri
Bir andır bazılarına göre hayat
Yeterince uzun olmadığı zannı ile
Yutkunur kimileri söylenesileri
Acuze sesler çıkartmamak için
Tek bildiği tükürmektir bazılarının
İmler hep kimliksiz kalasıdır çünkü onlara göre
Güneşten ışık dilenirken bazıları
Ayın ardına ilişirler ve
Güneşi suçlarlar ışık sızdırmadığı için üstelik
Oysa güneş
En kadimlerini geride bırakıp
Süzmüştür büyütebildiklerinin tümünü
Boyunu aşınca karanlık
Ürkmüştür sadece
Bazıları susar bu itiş kakış karşısında
En güvenli çığlıklarını
Dünyaya attıkları o ilk adımda kaybettikleri için
Ve hiçbir zaman
Hiçbir yere gidemezler izlerin üzerinden
Cambazlardan korktukları için...