Zorlamalı bakışların, 
kanıma girmeli baygın duruşu saçlarının, 
Dökülmeli her bir salkımı yastığına, 
ben dokunmalıyım uçlarına.. 
Sere serpe uzanmalısın kollarıma, 
Nefesin dayatmalı kalbime en zor krizleri, 
Hücum etmeli her bir hücrem sana, 
Çoğalmalıyım, 
Sesim kısılmalı sonra, 
Konuşmakta zorlanmalıyım, 
Yalnızca geceye sığınmalı içim, 
Karanlıkta kaybolmalı her şey, 
sanki bir silüetmiş gibi.. 
Vücudunun her bir kıvrımına mumlar yakmalıyım, 
sana kanmalı soluklarım.. 
Kapılıp kalmalıyım, 
yüzyıl uyumaya değer gerdanın! 
Zorlamalı bakışların, 
yanmalıyım bu sefer! 
Bu sefer zorlamalı.. 
Dolmalıyız beraber, 
dolmalı içimiz dışımız, 
Bir kaba dolar gibi dolmalı huzurumuz.. 
Boşaltmak için o kabı kana kana içmeliyiz birbirimizden elinden, dilinden hayatı.. 
Zaman tükenmeli, 
öylece kalmalı her şey yerli yerinde, 
Ne mumlar sönmeli, 
ne de ateşin harı azalmalı.. 
Sürüp gitmeli gece sonsuza değin, 
beklemede.. 
Sabahı beklemek mi, 
haşa! 
Sabah beklenmemeli, 
geceye emanet etmeliyiz bedenlerimizi, 
Karanlık bakmalı onlara, 
şifa bulmalı mum ışığında her bir hücremiz.. 
Dokuna dokuna sallanmalı saniyeler birbirine, 
Uykuda olmalı her şey, 
biz uyanık.. 
Uyumalı her bir nesne, 
bakmamalı kimse gözlerine benden başka! 
Kıskanmalı tenim yansımamı gözlerinde, 
O gözlerde kendimi görmeliyim sadece.. 
Duvarlar süslemeli bizi, 
yansımamız beden bulmalı gölgelerimizde.. 
Söke söke almalı hislerin seyredişlerimi benden, 
Almalı ve yerine acı bırakmalı dudaklarının kızıllığında.. 
Gülleri hatırlamalı simam, 
kokusuna mest olmalı alem! 
Ama bakmamalı, 
görmemeli seni benden başka hiçbir şey.. 
Yalnızca ben, 
hem kendimi hem de seni.. 
Yalnızca ben! 
Yetmeli şafağa sancımız, 
gebe iken sen ağırlığıma, 
doğmalı aşk apansız güneşle, 
Ama sabah olmamalı.. 
Uyumak mı.. 
Haşa! 
Uyanma son nefesini vermeli, 
biz ise uykuya yenik düşmeliyiz öylece.. 

Güneş öpmek için hasretle çalarken mabedinin camını, 
ben engel olmalıyım perde misali gözlerine, 
yanaklarına ise ben doğmalıyım öylece.. 

Alınmak bana, 
deli misin güneş! 
Yaşamak de sen şuna, 
ben ise kanmak! 
Hiç bitmesin bu an, 
asırdan kısa değil seni yaşamak! 
Zorlamalı seni yaşamak, 
Zorlamalı sensiz yaşatmak öylece.. 

Zorlamalı.. 

Zorlamalı..

M. Arif Öztürk
( Zorlamalı başlıklı yazı mustafa-arif tarafından 10.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu