Gidiyorum
Yılllarımı , gençliğimi verdiğim
Hüzünlerimi, sevinçlerimi tatdığım
Daha ne yaşanacak tatlı günlerim vardı
Ben bu şehri nasıl terkederim
Buralardan nasıl giderim
Yüreğimi çıkarıp atmam lazım
Aklımdan bir şeyleri silmem,
İçimden bir parçayı koparmam gerek
Bu büyülü, tarih kokan şehire nasıl bağlanmışım
Giderken ayaklarım yürürmü
Gidersem gözlerim görürmü
Ah Allahım nasıl dayanırım
Gidiyorum bir sızı var içimde,
Tarifsiz derin yara var gönülde
Gidiyorum anılar gözlerimde
Yürüyorum bir gölge var peşimde
Giden ben değilim ki bedenim
Sevda kokulu şehrin yiğidi;
Bir daha gelemem, yüzünü göremem
Sesini duymadan yaşayabilir miyim bilmem
Bu sevgiyi kalbimde taşıyabilir miyim
Zaman nasıl geçecek
Sensizlik ölüm mü gelecek
Bilemiyorum, sadece gidiyorum...
Gidiyorum buralardan fakat unuturum sanma
Sakın ardımdan bakma
Hatıralar olsa da yanımda;
Yaşarım yine senden uzakda
Zaman acımasızdır yaralar sarılır, gözyaşları kurur
Diner elbet bir gün yüreklerdeki sancı
Akılda kalır sadece maziden bir kaç anı
Ah Çanakkale'm
Elveda sevdamın şehri
Elveda kavak yellerin estiği
Deli gençliğimin tatlı, buğulu yılları
20. Mart. 1996
On beş yıl önce gençliğimin geçtiği Çanakkaleden ayrılırken 19 yaşımda karaladığım bir şiirdi... o günleri yad edercesine..
Nazlı Tolun
(
Gidiyorum başlıklı yazı
NazlıKaragöz tarafından
18.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
