dışarda inceden bir yağmur...
mevsim mevsim dönerken
belki siyahlar içinde bir kadında baharlar
aşk,
ateş ve yüzün.
unutuldum sanırım
ah yine buğulanıyor aynalar...
ay,
neden uzak denizlere daha güzel doğuyor ki ?
güldüm yazarken,
binlercesi yaşanmış günlerden yine biriyken
uyuyan bir sevdanın öfke olup sarıyor olmasından seni,
ve üstelik dostça,
aptallığıma...
bahar kapıdaydı sanki
kara sakalına kırağı düşerken bir resmin...
dağ gibi, öyle umut, öyle umutlu elbet,
ölüm ya da ayrılığı katmadan düşlere
bölmeden gözlerinde en güzel kahverengiyi,
geçme ne olur bu halde el kapılarından...
konukluğun güzel be yâr
o
bin yıldır buradaymışsın gibi
böyle yurtlanıp
aşk ve özgürlük derken
kilidi kırıp
senli bir vatanı kendince ateşe vermen.
al şafağım,
kurtar kendini hızla kokuşan bir dünyanın cenderesinden...
yalnızlık asıl yürekte derken
yalancılığım belki bunu yeni öğrenmişlikten...
bu güller ne arsız çıktı be yâr,
kökünden budasan saksıdan fışkıracaklar...
gece başlasada düşler,
sabah
penceremde tüller oynaşırken güneşle
ve her gün üstelik saat altıyı tam beş geçe
gözlerim hep açık uyanıyorum,
gel diyorum
gelmiyor gündüzlerime gecemin perisi,
işkilleniyorum...
aklımda tek senken
neylesem bilmiyorum.
dışarda inceden bir yağmur...
(
Neylesem Bilmiyorum... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
26.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
