Kendime bile itiraf edemiyorken

Kapılmışım sana fark etmeden.

Masallardaki tozpembe yerine

Zifiri bir karanlık düştü kalbime.

 

Çok geçti artık her şey için.

Bir kez takıldı mı ona kalbin

Dönüşü yok artık bu gidişin

Ya mutlu son ya da elveda deyişin.

 

Daldım bir yalanın içine sessizce.

Doğaçlama yaptım içimden geldiğince.

Öyle kapıldım ki masalın gerçekliğine,

Kurmacalarda yaşadım daha mutluyum diye.

 

Tekrar düştü o zifirimsi karanlık kalbime.

Karanlıkta fark edememişim gidişini.

Ya gecikmişim ya da erken gelmişim.

Özür dilerim, benim olmadığını görememişim.

 

Şimdi gözyaşlarım sel olurken,

Sen ufuktaki gemide başka limanlara,

Bense kayıp şehirde tek başıma,

Gitme diyemiyorum, benim olmadığını anlıyorum.

 

( Zifiri Karanlık başlıklı yazı Zeynep İlten tarafından 24.04.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu