Gelip gelmeyeceğini bilmeden sadece beklemek
Öyle acı ki…
Yastığa koymak haram olur çoğu zaman başını,
Uyuyamazsın.
Ansızın bir damla yaş süzülür gözlerinden,
Yavaş yavaş ıslatırken yanaklarını.
Kimse görmesin diye yastık eşlik eder yalnızlığına,
Yardımcı olur yaşlarını saklamana.
Karanlık gizler pişmanlıklarını.
Bazen tutamazsın hıçkırıklarını
Yırtar gecenin bitmek bilmez sessizliğini.
Sımsıkı bastırmak istersin dudaklarını.
Keşkeler dökülmesin diye.
Bilirsin çünkü yok artık keşkelerin bir manası
Bazen de bağırmak istersin
Avazın çıktığı kadar haykırmak gecenin sessizliğine inat
Onu da yapamazsın, düğümlenmiştir sözcükler boğazında
O zaman susmak düşer yine sana susmak ve beklemek.
İşte seni beklemek böyle acıtır canımı…