Ne oldu size gözlerim,

Her daim nemli gibisin.

Kifayetsiz mi sözlerim,

Bir asi evlat gibisin..

Bahtýma mý acýdýnýz?

Kalmadý mý inancýnýz?

Kesildi mi duacýmýz?

Dili duymaz lal gibisin..

Tamam, bende bilemedim,

Yaþadým da gülemedim,

Çok istedim ölemedim,

Beni bilmez yar gibisin..

Yola çýkýp yürür iken,

Yolda batar, çakýl, diken,

Ömür hýzlý geçer iken,

Sanki bitmez yol gibisin..

Uzaklara bakardýnýz,

Bir toz eser kapardýnýz,

Güzel görür kýrpardýnýz,

Þimdi görmez kör gibisin..

Býrakýn inci dökmeyi,

Öðrenin kalbe girmeyi,

Göze kudretten sürmeyi,

Süreni bilmez gibisin..

Yaþam sürerken üstünde,

Toprak çekecek itsen de,

Ömür son bulur kabirde,

Beyne asi hal gibisin..

Güzellikler dalda kalýr,

Gül dalýnda güzel durur,

Bu sendeki bitmez gurur,

Kökü kopan dal gibisin

Nefis sorar sorularý,

Görün artýk doðrularý,

De, “kör insan oðullarý”

Kör nefse kurban gibisin..

24.01.2008

Necati ÞÝMÞEK

Ankara