Online Üye
Online Ziyaretçi
ben,
geceleri yaksam
gün vazgeçmeyecek ihbarından acıya..
bir hayale adanmış suretin,
soğuk
çaresiz ucunda nefesimin
soyutlanışımdaki sabır
ve taşıyor kollarımdan uçsuz bucaksız gölgen,
hangimiz kül,
hangimiz beyaz..
hiç yoktan hıçkırıklarımı saklayacak karanlığa
garip bir hediye olacaksın
nüfuz ederken Tanrı'nın bahçelerine
_aynı yaşta kalacakmısın_
daha derine inmek isterken yağmaladığım toprakta..
..ve
ıslak avuçlarımla özgürlüğe teslim etmeliyim seni
dayan..
samimi dostum,
bu sessizlikte geçecek inan
hangimiz kül,
hangimiz beyaz..