Online Üye
Online Ziyaretçi
Dinlemek ne güzeldi bu sesi,
Yalnızlığımda…
Bir kuş evet bir kuş sığınacak bir yer arıyordu.
Sırılsıklamdı, çok da korkmuştu besbelli.
Hafifçe araladım pencereyi,
Yavaşça uzattım elimi.
Bir kanadı kırıktı ben gibi…
Yo benim ki iki.
Pır pır atıyordu minik yüreği,
Gagasından öptüm, ılık bir nefes gönderdim.
Yağmur dinmişti.
Uçar mı diye denemek istedim,
Uçtu gitti sen gibi…
Bir kaç gün sonra bir sabah,
Camdaki tıkırtıyla uyandım.
Gerisini anlatmaya ne hacet,
Tıpkı masallardaki gibi.
Vefalıydı yüreği,
Uçup gelmişti.
Bir kez sevmesin yürek der gibi…
Ya sana ne demeli,
Bir kalemde silip attın, koskoca maziyi.
Canın sağ olsun.
Ama hiç değilse bir kez arasaydın,
Oysa ne çok sevmiştim seni.
Kaldım orta yerde, el gibi...
Yine bir tıkırtı var penceremde,
Gelen kim ki?
İyileşmiş minik kuş, ama bu defa bir değil iki,
Belli ki yanındaki dişisi.
Sanki beni gösteriyor gibi.
Hiç bitmeyecek herhalde sevgisi.
Kim demiş kuş beyinli diye,
Hele bak şu yüreğe.
Dilerim, mutlu olsun dişisiyle,
Kahır çekmesin ben gibi…
Kalmasın ortaya yerde
Akmasın gözyaşları
Sel gibi...
Uçun kuşlar uçun doğduğum yere,
Hiç ayrılmayın ömür boyunca.
Uçun dağlara, denizlere…
Sevmeyi, sevilmeyi anlatın tüm dünyaya,
Uçun kuşlar, uçun.
İmrensin size aşıklar,
Yağmurlar utansın ağlamasın,
Uçun kuşlar uçun,
Esma