Online Üye
Online Ziyaretçi
Oku! Dedi. Anlamadık,
Anlatanları dinledik, aldatan olabileceklerini bilemeden.
İnsan olarak yarattıysam, “insan ol” dedi. Anlamadık.
Düşünen hayvan olalım dedik.
Okumayı bilmeyince, bilenin düşüncesine saplandık. Düşünen olamadık.
İyi davran sonunda cennet var dedi.
İnsan insanlığını unuttu, cenneti rüşvet sandı. Emek yerine rüşvet vermeyi öğrendi.
İnanan da girer cennete dedi. Tanrı kayırıyor sandı insan, iltiması öğrendi.
İyilik yolundan sapanların yeri cehennemdir dedi.
Tehdit sandı insan. Tehditkar oldu yaptırmak için istediğini.
Temiz ol! Dedi Tanrı.
Elçisi devam etti “Temizlik İmandandır.”
Akarsular pislik tuttu,
Çöpler şehirleri yuttu.
Kul hakkı yeme! Dedi Tanrı.
Önce köle ettiler kulu. Sonra köle hakkı yediler.
Dünyada yaşam bir imtihandır. Dedi Tanrı.
Dinbazlar soruları çaldılar:
O, “kötülüklerden uzak durun” derken,
“Kötülükleri uzak tutun” anladılar.
Başka gelmeyecek, her dönemin kitabı ya mübarek;
Şifreciler, şifre okur oldu kitaptan.
Sanayi, bilim, iletişim, nice çağlar geçti dünyada.
O zamanlar, herkes mi uzaktı musaftan.
Tanrı dedi ki: Yalnız bana dua et!
Utandı yüzleşmekten insan.
Okumadı ya, uzak kaldı satırdan,
Yazarın
Sonraki Yazısı