Baþým aðrýyor,
Bir mengenenin içinde sanki,
Ya da þakaklarýmdan saplanmýþ iki hançer.
Kansýz bir darbe gibi,
Bir nevi ihtilal.
Hani yakýp yýkýlýr ya her yer,
Sokaða çýkmalar yasak,
Düþünmeler, konuþmalar.
Adam gibi yaþamak yasak, huzur yasak.
Ne bir eksik ne bir fazla.
Baþým aðrýyor iþte.
Ellerimin arasýna alýyorum baþýmý,
Ne bir eczane, ne bir doktor,
Minibüsün gelmesine on iki saat var,
Sigaram da bitti.
Caným sýkýlýyor.
Duvarlarýmý yumruklasam,
Yoksa kendimi mi?
Dýþarý çýkýp baðýrsam mý avaz avaz,
Uyumaya mý çalýþsam?
Yalnýzým da üstelik,
Her yaným taþ toprak.
Yokluða imreniyorum,
Varlýðým aðýrlaþtýkça aðýrlaþýyor,
Cellata dönüþüyor yalnýzlýk
Sigaram da bitti.
Caným sýkýlýyor.
Bu beden bu ruha bir beden küçük,
Olmuyor, yapamýyorum.
Ruhum dýþarý çýkmak istiyor,
Baþým aðrýyor.