asla sahipsiz çığlıklardan olmayacak benden çıkan
gergefimde lal rengi kan lekeleriyle dokumuşken aşkları...
//.. mapusta solcu abiler öğretmişti okuyup yazmayı..//
bir türk filminden aldım elbet bu repliği
ve hiç de sorgulamadım her çeşidimizin kabullenmişliğini bilerek
ve elbet çoğumuzun da istemeyerek...
kendimi vurdum ilk ve bu yüzden hiç korkmam
sol yanımda sakladığım hançerin zehrinden
ve yani kuran kurmuşken bu evrende düzeni
dolsun ve taşsın ırmağım, nerde duracağımdan kime ne...
uyur muşum meğer sızıp geçerken hücrelerden içime
kaç zamandır rast geldiğim ilk aydınlık gece düşleri gibi
özlemişim işte, ne yapsaydım ki git demekten gayrı
soluk boşluklara ne de güzel şiirler asarken ben yerine bir kadın...
//.. hicran şarabından içtim içeli...//
Zeki Müren söylüyor, bu aralar çok dokunan o ses tonuyla varlığıma
ki ben ne de çok poyraz olup kuzey üstü vururken sarhoşça kıyılarına...
kaybolan çocukların türküleri içimi böyle yakarken
kısalan günle birlikte yeni düşler kurmaktan bile bıkıyor insan,
ama gül, asla kardeş demeyeceğim ben sana
ki nasılda bilirsin değil mi kardeş öldürmeler dededen kalma...
(
Gergefimde Lal Rengi Aşklar... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
9.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
