Ýlim , iman etmeyi gerektirir .

Ýmansýz paslý yürekler fizik ötesi olaylarý algýlayamazlar .

Ýnanç ve sevgidir insanlarý yaþatan güç ..

 Devletinin adaletini , kuvvetini ve þefkatini bilen yurttaþlar da devletini “ BABA “ bilir . Osmanlý terbiyesi almýþ nice fukara insan vardýr onlarýn en güzel duasý “ Allah devlete , millete zeval (düþkünlük , çöküþ ) vermesin “ sözüdür .

Devletimizin TÝKA(*) isimli bir kuruluþu vardýr . Geçenlerde faydalý yayýncýlýk yapan bir televizyon kanalýndan Afrika’ya  TÝKA görevlisi olarak  giden Manisa’lý Türk doktorlarýný izlerken çok duygulandým . Heyet baþkaný olarak görev yapan Doktor Fahrettin Bey  anlatýyor :

“ Orta Afrika Cumhuriyeti denizle baðlantýsý olmayan , dünyanýn en fakir ikinci ülkesidir . Afrika’ya altý defa gittim . Bu yoksul ülkelerdeki görevimin bitiminde anavatanýma dönerken “Bir daha gitmeyeceðim , yeter bu kadar “ dememe raðmen bir süre sonra  o uzak diyarlardaki fakir insanlara acaba ne yapýlabilir ? Neler götürmem gerekir ? “ diyerek yeni bir sefer hazýrlýðýnýn içinde bulurdum kendimi . Orta Afrika Cumhuriyetinin baþkenti Bangoi þehrinde sömürgeci Fransýzlardan kalma eski  bir hastane var . Zamanýn þartlarýna göre iyi yapýlmýþ ama þimdi ihtiyaca cevap vermiyor . Sýk sýk elektrikler kesiliyor . Ameliyatýn ortasýnda kalýyorsunuz . Yokluk ve yoksulluk her tarafa egemen olmuþ .Yýllardýr batýn  ( karýn içi ) ameliyatlar yapýlmamýþ . Kadýnlarýn rahimlerinden kilolarca ur çýkarýp kurtarýyorsunuz .

Ýnsanlar çok mazlum ve çok yoksul . Beyaz insanýn onlara hizmet etmesi onlarýn gözünde bir mucize gibi görünüyor . Minnettar kalýyor ve dua ediyorlar .

Daha havaalanýnda gümrükte bir Afrikalý görevli geliþ sebebimizi öðrenince  gülümseyerek kendi diliyle bir þeyler söyledi . Ben ne demek istediðini anlamaya çalýþýrken bu defa Fransýzca söyleyince anladým “ Size bir defa dokunabilir miyim ? “   Hemen ellerinden tutup arka tarafa götürüp sarýldým . O siyah gözlerden inci tanesi gibi yaþlar dökülüyordu . Ben de gözyaþlarýmý tutamadým .

Bangoi’ye bin kilometre ötede 30 yýldýr yaðmur yaðmamýþ , yeþile hasret bir sahra kasabasýndayýz. Hüseyin isimli on oniki yaþlarýnda bir zenci çocuðun bir hayli sýkýntýsý var . Husye (haya torbasý ) içinde barsaklar düðümlenmiþ . Fýtýk ameliyatý için anestezi yapýlmasý ( bayýltýlmasý ) lazým ama anestezi uzmanýmýz yok .  Doktor arkadaþým acilen ameliyat edilmesi gerektiðini , aksi takdirde çocuðun öleceðini söyleyince mecburen lokal anestezi (kýsmi uyuþturma ) ile ameliyat baþladý . Batýn açýldý fakat bir süre sonra tansiyon düþtü ve anestezi etkisi azalýnca ameliyatýn yapýlamayacaðýný , kapatacaðýmýzý söyleyince hal dilimizden  bir þeyler anlamaya çalýþan Hüseyin yalvarmaya baþladý . Yanýmýzdaki yerli yardýmcýmýz tercüme ediyordu Hüseyin’in yakarýþlarýný . Bayýltmadan ameliyat etmemizin zor olduðunu , çok acý çekeceðini söylediysek de Hüseyin’i ikna edemiyorduk . “ Ben her þeye razýyým . Bu benim son þansým . Ellerimi ayaklarýmý baðlayýn . Beni sabredenlerden bulacaksýnýz “

Lokal anestezi ile tekrar ellerini ve ayaklarýný çarþaflarla baðlatarak ameliyata baþladýk . Ameliyat sýrasýnda çok acý çekiyor ama baðýrmýyor , gözlerinden yaþlar süzülüyor ve kasýlan çene kemikleri bazen gevþediðinde bir cümle mýrýldanýyordu . Biz bir yandan iþimizi bitirmeye gayret ederken Hüseyin’in ne dediðini anlamaya çalýþýyorduk  . 

 “ innalillahi ve innaileyhi raciun “

Afrika’lý küçük  Hüseyin  , baþýmýza bir sýkýntý , bela geldiðinde söylememiz gereken “ Allah’a aidiz ve sonunda O’na dönücüyüz .” ayetini okuyordu .

Dikiþleri atan doktor arkadaþla birbirimize bakýp göz pýnarlarýmýzda biriken yaþlarý gizlemeye çalýþtýk .

Ameliyatý bitmiþ diðer bir çocukla birlikte Hüseyin’i de annelerine teslim ettik .  Ayaklarýna çantamýzda olan beyaz slip külotlardan giydirdik . Daha sonralarý kontrola gittiðimizde külotlarýn çýkarýldýðýný fark ediyordum . Biz gittikten sonra çýkarýyorlarmýþ . Dördüncü gidiþimde baktým ki çocuklarýn ayaðýnda yine külot yok .  Annelere sorunca sebebini öðrendik .

 “ Ne olur anneciðim ! Bu donlarý bayramda giyelim . Kirlenmesinler . “ diye çocuklar bize çok yalvardýlar . Biz de o yüzden giydirmedik .”

“Türkiye’den doktorlar geldi “ diyerek umutla  50 km. ötedeki köyünden sancýlar içinde  sahra hastanesine gelen küçük Hüseyin’e  biz faydalý olalým derken o bize çok þeyler öðretti . , 

“ Sonunda öleceðiz , Allah’a döneceðiz “

(*) TÝKA Türk Ýþbirliði ve Kalkýnma Ýdaresi Baþkanlýðý'nýn kýsaltmasýdýr. TÝKA, Türkiye'yle tarihi ve kültürel baðlarý bulunan Orta Asya, Kafkasya, Karadeniz ve Balkan Ülkeleri'ne kalkýnmalarýnda destek vermeyi amaçlayan bir kurumdur.