Adı Yok Mezartaşımın, Ad Ver Ne Olur
adı yok MEZARTAŞIMIN, AD VER NE OLUR
Öldüm sevdalı yar,
Mezar taşıma bir ad var,
“”””””””””””””””””””
Göğsü yarıldı yeryüzünün.
Toprağın bağrından bahar çıkageldi,
Ölümün ellerinden tutarak.
Derin uykunun içinden yaşama uyanırken.
Yeşeren yapraklara ölümün kokusu sinerken
Düşünüyorum aşk, ne yazarsam kıymetlisin mezar taşımda.
Hayatın nefesinde fanilik,
Yeşilin içinde pusuya yatmış sarı kantoran çiçekleri
Varlığın başında dikili bekleyen ayrılık.
Sonsuzluğa açılan kapıda amber uç veriyor
Çiçeklerde, börtü böcekte canlanıyor.
Baharı temaşa ederken tabiat
Aklım ölüme kayıveriyor,
Gözlerimin önüne mezarlıklar geldi.
Baharı selamlayan servilerin arasındaki mezar taşları.
Ah ne de güzel rüzgârı eserdi,
Dünyayla ahiret arasında
Berzah âleminin dikili taşlarıydı.
Bir yandan dünyevi bir yanıyla,
Uhrevi mutlak sessizlikle dikiliyorlardı.
Birden aklıma soru düştü,
Ölünce mezar taşıma ne yazdırmalıyım
Zihnimde bembeyaz bir mermer hayal ettim.
O pürüzsüz beyazlığa, tek adım yazılsın diledim.
Doğum tarihim, elbette bir de ölüm günüm.
Bu çok sıradandı, bir o kadar da yetersiz.
Ne yaşamı anlatıyor, ne ölümü bu kelimeler.
Nede sensizlikte yalnızlığımı hissederlerdi
Ölümden dem vurmayan tüm sözler,
Hayat karşısında sus pus kalıyor.
Göçüş kadar hayattan da bahis açmıyor,
Ne yazdırmalı o zaman mezar taşıma
Hangi sözcüklerdi beni taşıyacak yarınlara
Hangi başlık canını daha fazla yakacaktı
Yanımda götürecektim ölünce bile seni,
Öldüğümde hangi cümle beni terk etmeyecekti,
Toprağın bağrında?
Bitik hayatı hangi söz, sırtlayıp ebediyete taşıyabilirdi.
Hangi kelâm yaşanmamış hayatımı
Değerli, anlamlı yaşanmış olduğunu gösterirdi.
Mezar taşımda silinip gitmeden,
Önünde boyun eğip çarpıp yere düşürürdü seni.
İyi yaşadı ve öldü.
Sakindi, duyguluydu, coşkuluydu,
Duygularını saklardı,
Az konuşurdu, çok gevezeydi,
Zengindi, fakirdi, dik kafalıydı, uysaldı.
Adı gibi poyrazdı mı demeli yoksa
Kazıtmalı ki yaşanan hayatı anlamlı kılsın?
Boşa geçmemiş olsun tüm yaşam?
Koca bir ömrü özetlesin,
hiçliğin pençelerinden kurtarsın.
Ürkütücü sessizliklerden kim koruyacaktı beni,
Baharın kokusu ne işe yarayacaktı ölünce
Hayallerimin içindeki imgelerimi mi mezar taşıma yazsam
kavuşamadı çalkantılı yaşadı,
?
Üstümüzde ıslak narin eğrelti otları yeşermişken,
Kemiklerimizi misafir eden toprağın altında yatarken,
Mezarımızın kapıcısının başında hangi söz bana arkadaşlık etsin?
Öyle bir söz yazdırmalı ki hiç silinmemeli,
Bir hayatı sırtlayıp ebediyete taşımalı.
Ah be dostum adımı bulamadım
Birde sen dene ne olursun
Taşım mermer, aşka aşık,falan filan,
Kazı adımı işte,, işte ,,
De bir şeyler, işte ne olursun,,
♥ ♥ deniz ♥ ♥
(
Adı Yok Mezartaşımın, Ad Ver Ne Olur başlıklı yazı
Deniz KESTİM tarafından
12.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
