Online Üye
Online Ziyaretçi
GÖZYAŞLARIMDA TÜKENİYORUM
Nihat ÖNER
Kayboluyorum zamanın dipsiz dehlizlerinde
Özgürlük beyhude bir arayış bu vahalarda.
Bağlanıyorum farkında olmadan
Tüm benliğimle çaresiz.
Boğulmak ve erimek avuçlarımda
Gözyaşlarımda tükenişimi izliyorum adeta
Eriyorum sevdalarımın tozunda
Tükenişim göz yaşlarımda
Eriyorum güneşsiz.
Her ok, zehirli kirpiklerinde
Batarken gönlüme
Donmuyor ıslak göz kapaklarım
Tükeniyor hayallerim sıcak saatlerinde
Zonklayan damarlarımın her düğümünde
Kapanıyor yollar
Sıcak saatlerde tükeniyor hayallerim
Geceyi bardak bardak harcıyorken titreyen ellerimde
Bir duman eksik belki
Flulaşan görüntümün mahzeninde
Işıklar göstermiyor terleyen alnımdaki parlaklığı
Gece utangaç edasıyla adeta kıvrılıyor bir köşeye
Suçlu ve mahcup…
Kulak verebilsem duymadıklarıma
Keşke duyabilsem duymadıklarımı
Keşke duyabilsem işittiklerimi.
Sadece güldüğümü zannediyorum
Ağladığımı duyurarak
Kimse görmüyor aslında seslerimi
Duyguların karıştığı sofrada ne yenilir yutulur şeydir bunlar
Gece makyajına bürünmedi henüz
Acılı zılgıtlarını takınmadı daha
Yıldızların göz kırpmaları arasında süslenmeyi pek sever ayrılıklar
Sade hayatları tercih ederim her zaman
Bulanık ne görse gözyaşına dönüştürür rayihalar
Matemine yer yok gönlünde daldaki çiçeğin
O ne özgürlükler yaşadı her savaşın son demlerinde
Ne barışlar yaşadı desem inanmayacaksın