YALNIZLAR DURAĞI
 
Serseri kaldırımlar görünmeyen yüzüyle
Yalnızların durağı, sokak vitrini
Hedefe kilitlenmiş her adımda
Okşar ökçeleri görev aşkıyla
Hiç tükenmez gibi bu akış, bu kıyamet
Kaldırımlar tutar acımasızlardaki kini
 
Yüreğine yenik düşmüş iradeler
Akıllarını duygularına yedirenler
Hislerini sevdalarıyla besleyen
Gül misali dikenli
Koparıldıkça çoğalan yediverenler
Karanlığın şavkına bürünmüş
Kaldırımlar ıslak
Gözyaşı döker uzak gözlerden
 
Şimdi bu yürek sokak
Kaldırımlar barınırken bu tenha sokaklarda
Boynu bükük yalnızlar dolaşır
Karanlığa, en karanlığa sığınarak
Düne kadar coşkun akan bu yürek
Zamanla yalnızlaşır
Sensizlik varya bu bedende
Bilsen damarlarımda nasılda hızlı dolaşır
 
Ayı  ışığında  sokaklar emin
Karanlık belki, zaman gece
Göz gözden uzak değil lakin
Gönülde göz olmayınca
Ne ay ışığı ne güneş
Ne yürek ne göz görür,
Kır elindeki şişeyi, kaldırımlar içsin
Kaldırımlar sarhoş
Rotayı geceye kuran yalnızlar sarhoş.
                                              25.03.2012   24:30