Online Üye
Online Ziyaretçi
...
her aşk, piç bir yalnızlığa gebeymiş meğer,
işte bunu sen gidince anladım.
o gün bugündür düşünüyorum...
kendime ne yaptığımı.
ben aklımı,
imlası bozuk, mevsim köşelerinde unuttum.
ama sonbahar öyle lüks bir bardı ki,
hava atmak için kıçımızı başımızı açıp,
adadık hüzünlere kendimizi.
aşk kokan nefesimiz bir anda "sıkıldımlara" boğuldu,
daha nemliyken söyleyeceklerimiz,
güneş tepeye dizildi kurutmak için,
sonrası biraz bulanık,
ben aklımı imzası soluk -
bir yalnızlığa imzallatım,
sevki geçersiz, hastalığı ateşli
ve bana cesetler şehrine mensup olduğumdan,
bir ilaç veremedi.
ağrılardan ölüyorum, öp gözlerimden,
ziyarete gel hızırlar efendisi,
of.
soğuyorum senden hayat.
sarılacak birini bul bana...
bir iyilik yap, onu istiyorum,
kalbimi..
erhan karaman